Najpierw skierowaliśmy się na Zamek Królewski, by tam poznać życie i twórczość wybitnego pisarza okresu Młodej Polski – Stefana Żeromskiego, z którego powieścią „Ludzie bezdomni” niedługo będziemy się zapoznawać. Pani przewodnik oprowadziła nas po skromnym mieszkaniu poety, przybliżając nam jego życiorys i krótko omawiając znajdujące się tam najważniejsze dzieła, m.in.: „Przedwiośnie”, „Rozdzióbią nas kruki, wrony”, „Róża” czy „Popioły”. Opowiedziała nam też historię związana z tą ostatnią powieścią. Mianowicie została ona skonfiskowana przez Rosjan z powodu cenzury, ale dzięki pierwszej żonie Żeromskiego – Oktawii, udało się ją odzyskać. Inna powieść, mówiąca o powstaniu, pt. „Iskry”, niestety przepadła bez śladu. Odwaga poety w podejmowaniu trudnych tematów przysporzyła mu zarówno zwolenników, jak i zagorzałych wrogów. Dowiedzieliśmy się także o kilku zabawnych epizodach z jego życia, np. pewnego razu córka Monika z drugiego związku, bawiąc się z koleżanką, znalazła „skarb”, którym dziewczynki podzieliły się na pół (każda wzięła 3 długie rurki). Wieczorem z Żeromskim skontaktował się ojciec koleżanki Moniki i powiedział, że ma w domu bombę, którą poeta zapewne także już ma.
Po zakończeniu lekcji muzealnej umożliwiono nam zwiedzanie pozostałych części Zamku Królewskiego, więc nie zastanawiając się długo, ruszyliśmy do innych sal. Odwiedziliśmy m.in. Salę Wielką (Balową), gdzie mogliśmy sobie wyobrazić, jak wyglądały kiedyś słynne bale, a także Salę Senatorską, w której w 1791 r. uchwalona została Konstytucja 3 maja.
Potem korzystając z chwili przerwy, poszliśmy na lody na Stare Miasto, po czym spacerkiem udaliśmy się do Muzeum Narodowego, gdzie miała się odbyć nasza druga lekcja muzealna. Głównym tematem były obrazy z okresu Młodej Polski. Na przykładzie dzieł Józefa Mehoffera poznawaliśmy styl secesyjny, odznaczający się asymetrią oraz różnorodnością barw, co dobrze widać na obrazie „Dziwny ogród”. Przyglądaliśmy się także twórczości Stanisława Wyspiańskiego i podziwialiśmy m.in. „Widok z okna pracowni artysty na Kopiec Kościuszki”, czyli namalowany pastelami pejzaż z trzech różnych okresów roku i pór dnia. Zatrzymaliśmy się dłuższą chwilę przy obrazie „Chochoły”, stanowiącym ważny kontekst do kolejnej obowiązującej nas lektury - “Wesela”. Podjeliśmy głębszą refleksję nad symbolicznym przesłaniem dzieła.
Ten dzień był dla nas cenną lekcją. Otrzymaliśmy dużą dawkę kultury na najbliższy czas i pomimo zmęczenia wróciliśmy bogatsi o nową wiedzę z zakresu sztuki i literatury oraz ciekawostki ze świata wybitnych polskich artystów. Myślę, że każdy wyniósł z zajęć muzealnych coś interesującego dla siebie, a na pewno z przyswojonych informacji skorzystamy na przyszłorocznej maturze.