Po czwartej lekcji, około godziny dwunastej wszyscy udaliśmy się na dworzec PKP, który znajduje się blisko naszej szkoły. Stąd pociągiem ruszyliśmy w kierunku stolicy. Podróż trwała niecałą godzinę i przebiegała w miłej atmosferze. Wysiedliśmy na stacji Powiśle, a następnie piechotą, bez większego pośpiechu dotarliśmy do celu naszej wyprawy, który znajdował się blisko stacji.

Budynek Muzeum Narodowego i jego otoczenie zrobiły na nas duże wrażenie. Od razu zauważyliśmy, że jest to wyniosły, modernistyczny obiekt, od którego bije powaga. Po wejściu do środka dokonaliśmy obowiązkowych rytuałów, jakie nakazuje regulamin muzealny. Zostawiliśmy ubrania i plecaki w szatni oraz poddaliśmy się dezynfekcji. Następnie przeszliśmy do pomieszczenia obok, gdzie doszło do spotkania z panią przewodnik, która nas miło przywitała i poprowadziła do tej części szacownego obiektu, w której znajdowały się eksponaty z okresu baroku. Przechodząc spokojnie, bez pośpiechu z sali do sali, podziwialiśmy znakomite eksponaty - dzieła różnych artystów np. obrazy, rzeźby, meble, tkaniny, kobierce, przedmioty złotnicze, srebra, naczynia szklane, fajanse, porcelanę ubrania itp. Pani przewodnik szczegółowo i ciekawie omawiała każdy znajdujący się tu przedmiot, objaśniała, z czego został wykonany i do czego służył. Zainteresowanie muzealnymi eksponatami było bardzo duże. Zadawaliśmy pytania, na które otrzymywaliśmy wyczerpujące odpowiedzi. Każdy z nas znalazł coś dla siebie. Moją uwagę przykuł puchar Nautilus. Po zakończonym zwiedzaniu zrobiliśmy wspólne zdjęcie i serdecznie podziękowaliśmy pani przewodnik. Około godziny piętnastej ruszyliśmy w drogę powrotną. O godzinie szesnastej byliśmy w Mińsku.

Wycieczka do muzeum podobała mi się. Jej uczestnicy mieli okazję podziwiać wybrane fragmenty sztuki barokowej, poznać ich historyczną treść i przesłanie. Uważam, że podobnych wyjazdów powinno być znacznie więcej, ponieważ spełniają funkcje poznawcze, poszerzają nasze horyzonty, przybliżają dawne czasy i pozwalają lepiej poznać charakter danej epoki.