Wielki Post to szczególny czas dla każdego katolika, czas przygotowania do Świąt Wielkanocnych, czas pokuty i nawrócenia, odkrywania na nowo swojej chrześcijańskiej tożsamości. Każdego roku swojej kapłańskiej posługi w przygotowanie wiernych do zmartwychwstania Chrystusa włączał się Święty Jan Paweł II w swoich orędziach do wiernych. W przesłaniu na Wielki Post w 2003 roku napisał: Jako myśl przewodnią tegorocznej refleksji wielkopostnej chciałbym zaproponować werset z Dziejów Apostolskich: “Więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu” (20, 35). Nie chodzi tu o zwyczajne pouczenie moralne, ani o nakaz narzucany człowiekowi z zewnątrz. Skłonność do dawania jest niejako wpisana w naturę ludzką: każdy człowiek odczuwa potrzebę kontaktu z innymi i realizuje się w pełni, gdy w wolności serca czyni dar z siebie.
Jakże te słowa św. Jana Pawła II zachowują swoją aktualność po dziś dzień, a szczególnego znaczenia nabierają, dla nas nauczycieli, którzy każdego dnia stają przed młodymi ludźmi, aby dzielić się z nimi swoją wiedzą, doświadczeniem, przemyśleniami, dawać im wsparcie, udzielać rad, pomagać w pokonywaniu codziennych problemów, szukaniu właściwych dróg w życiu.
Znakomitą okazją do wzbogacenia umiejętności pracy z młodymi ludźmi stał się Wielkopostny Dzień Skupienia dla Nauczycieli, który po dłuższej przerwie spowodowanej pandemią został ponownie zorganizowany 22 marca 2025 r. przez nauczycielki Szkół Salezjańskich „Sapere aude” w Mińsku Mazowieckim, panie Iwonę Sabak, Joannę Muller oraz Ewę Tkaczyk–Ośko we współpracy z innymi koleżankami oraz ogromnym wsparciu ks. dyrektora Sylwestra Pawlaka. Do wygłoszenia konferencji dla zebranych nauczycieli organizatorki zaprosiły duszpasterza pracowników oświaty diecezji warszawsko–praskiej - ks. Bartosza Adamczewskiego oraz ks. Piotra Domańskiego. Niezwykle charyzmatyczny, pełen energii, zapału i wiary ks. Bartosz przekazał uczestnikom dnia skupienia swoje refleksje i wskazówki na temat dzielenia się wiarą z młodymi ludźmi. Posłużył się w swojej jakże ciekawej i cennej konferencji Listem św. Pawła do Tesaloniczan. Podkreślił, jak ważne jest tworzenie przez nauczycieli wspólnoty, podejmowanie próby współpracy nawet z tymi koleżankami i kolegami, którzy mają odmienne zdanie, ponieważ każdy z nas wnosi do wspólnoty swoje cenne pomysły i propozycje mogące przekazać młodzieży wartości ważne w ich codziennym życiu. Do tego nie można zapomnieć o ważnych słowach św. Pawła „Miłość nie pamięta złego”, o których powinien pamiętać każdy z nas, aby móc wybaczać potknięcia naszych podopiecznych, dawać im kolejną szansę umożliwiającą im wstąpienie na właściwą drogę. Ks. Bartosz podkreślił, abyśmy pamiętali również o tym, że zawsze powinniśmy dziękować Bogu, stawiać na pierwszym miejscu Wiarę, Miłość i Nadzieję. W pracy z młodymi ludźmi ważne jest nie tylko słowo, które pragniemy im przekazać, ale liczy się nasza moc, dynamika, łaska Ducha Świętego, siła przekonywania, a przede wszystkim człowiek.
Po wyjątkowo cennej konferencji ks. Bartosza uczestnicy Wielkopostnego Dnia Skupienia przeżyli wspólnie rozważania Drogi Krzyżowej poprowadzonej w niezwykle przejmujący sposób przez panią Ewę Tkaczyk – Ośko. Na koniec zebrani w kaplicy szkół salezjańskich nauczyciele uczestniczyli we mszy świętej, podczas której przewodniczący eucharystii duszpasterz pracowników oświaty ks. Bartosz Adamczewski zwrócił uwagę na ważną refleksję, wypływającą z przypowieści o synu marnotrawnym, którą każdy z nas zna doskonale, ale może nie każdy zwrócił uwagę na słowa: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Nieco dalej czytamy: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. W nawiązaniu do zacytowanych słów ks. Bartosz życzył, abyśmy nigdy nie byli najemnikami w swojej pracy, aby nigdy nie zabrakło nam wrażliwości na drugiego człowieka, zapału, kreatywności, ponieważ to one sprawiają, że łatwiej dotrzeć do młodzieży i przekazać jej cenne wartości.
Podczas Wielkopostnego Dnia Skupienia nie zabrakło czasu na spotkanie przy herbacie i kawie, możliwości skosztowania pysznych ciast przygotowanych przez organizatorki. Agapa stała się znakomitą okazją do swobodnej, luźnej rozmowy, wymiany swoich refleksji z innymi, poznania się wzajemnie, nawiązania nowych, cennych znajomości.
Duża frekwencja na spotkaniu w szkołach salezjańskich w sobotnie przedpołudnie świadczy o potrzebie organizowania dni skupienia dla pracowników oświaty, a także o tym, że to ważna i cenna inicjatywa dla rozwoju duchowego nauczycieli.