Patron

Bł. ks. August Czartoryski

BŁOGOSŁAWIONY AUGUST CZARTORYSKI (1858–1893)

Beatyfikacja: 25 kwietnia 2004

Królewskie pochodzenie

August Czartoryski urodził się w Paryżu, na emigracji, 2 sierpnia 1858 roku. Jego rodzicami byli książę Władysław Czartoryski i księżna Maria Amparo, córka królowej Hiszpanii. W wyniku trudnej sytuacji politycznej w Polsce, książęca rodzina Czartoryskich musiała trzydzieści lat wcześniej udać się na emigrację do Francji.

Bez przywiązania do zaszczytów i honorów

Książę Władysław, będąc na emigracji, starał się przywrócić jedność w Polsce, która została utracona w wyniku rozbiorów. W wieku zaledwie sześciu lat August stracił matkę. Jej miejsce zajęła Margaret d’Orléans — córka paryskiego hrabiego, ubiegającego się o tron we Francji.

Od najmłodszych lat August był postrzegany jako dobry, troskliwy chłopiec. Choć bardzo kochał Polskę, nie pociągał go dworski styl życia. Dzięki działaniu łaski Bożej miał dystans do ziemskich bogactw i wielkie przywiązanie do życia duchowego.

Kierownik duchowy

Między dziesiątym a siedemnastym rokiem życia studiował w Paryżu i w Krakowie. Niestety z powodów zdrowotnych musiał przerwać naukę i udać się na południe Europy, gdzie klimat był bardziej sprzyjający jego kondycji.

W tym czasie Boża Opatrzność postawiła na jego drodze Józefa Kalinowskiego, który roztropnie prowadził go nie tylko w sprawach nauki, ale przede wszystkim duchowo. Kalinowski później wstąpił do Karmelu, a dziś czczony jest jako święty Kościoła katolickiego.

Spotkanie z Księdzem Bosko

Józef Kalinowski mówił o swoim uczniu, że jest to chłopak o trwałym charakterze, dobroduszny, uprzejmy, szczery, inteligentny i bardzo religijny — ale o prostym sercu.

W maju 1883 roku ksiądz Bosko przebywał we Francji. Został zaproszony przez księżną Margaret d’Orléans do Hotelu Lambert. August służył mu do Mszy Świętej, po czym święty kapłan powiedział: „Od jakiegoś czasu chciałem cię poznać!”. Młody książę był zafascynowany tym spotkaniem i wielokrotnie udawał się później do Turynu, aby znów zobaczyć księdza Bosko.

August nalegał, by zostać przyjętym do Zgromadzenia Salezjańskiego, jednak jego założyciel początkowo nie był przekonany. Dopiero po rozmowie z papieżem Leonem XIII, ksiądz Bosko przyjął Augusta do zgromadzenia.

W nowicjacie z Andrzejem Beltrami

W lipcu 1887 roku August zrzekł się dóbr ziemskich oraz praw do tronu i — mimo sprzeciwu rodziny — wstąpił do nowicjatu. Miał wtedy 29 lat. Dzięki wielkiemu wysiłkowi szybko przyswoił ducha Oratorium i był postrzegany jako najpokorniejszy wśród nowicjuszy.

Ksiądz Bosko osobiście, niemalże na łożu śmierci, poświęcił jego sutannę. August rozpoczął studia filozoficzne, ale niedługo potem zachorował na gruźlicę. W domu w Valsalice w Turynie poznał Czcigodnego Sługę Bożego Andrzeja Beltrami, z którym nawiązał duchową przyjaźń. Andrzej opiekował się nim podczas choroby.

Niezadowolenie w rodzinie

W międzyczasie ks. Rua pozwolił Augustowi kontynuować studia teologiczne oraz przyjąć święcenia kapłańskie. Rodzina postanowiła nie uczestniczyć w tej uroczystości, która odbyła się 2 kwietnia 1892 roku w Saint Remo. Starali się również, by opuścił Zgromadzenie.

Choroba zbiera żniwo

W duchu księdza Bosko, August w pełni żył duchowością salezjańską, szczególnie duchem ofiary. Ofiarował swoje życie i cierpienia w intencji młodzieży oraz Zgromadzenia. Zmarł 8 kwietnia 1893 roku w Alassio, w sobotę, w Oktawie Wielkanocnej. Przed śmiercią powiedział: „Jaka piękna jest ta Wielkanoc!”. Miał 35 lat.

25 kwietnia 2004 roku papież Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym. Jego szczątki spoczywają w Przemyślu.

Informacje ze strony sdb.org