Opis projektu:

Bierzemy udział w konkursie, ponieważ bardzo zainteresowały nas nowoczesne funkcje i sposoby wykorzystania drukarek trójwymiarowych. Słyszeliśmy sporo historii o tych urządzeń - co potrafią, a co będą potrafiły jeszcze w ciągu kilku lat - i bardzo chcielibyśmy sami zbudować taką maszynę. Nie ma wątpliwości, że drukowanie 3D przeszło długą drogę. Z początku drukarek tego typu używano tylko do stereolitografii, czyli produkcji prototypów. Mimo że kosztowało to dużo pieniędzy, technicznie wyprzedzało wszystkie urządzenia służące do podobnych zadań. Ciekawym rozwiązaniem stereolitografii było skopiowanie figury Wenus z Hahle Fels albo sporządzenie modelu ludzkiego ucha od wewnątrz. Kolejna technika to osadzanie topionego materiału. Materiał, najczęściej tworzywo sztuczne, jest przeciskany przez dyszę ogrzaną do temperatury jego topnienia. Następnie zostaje opracowany przez program CAD - sprzęt komputerowy. Pełnowymiarowe drukarki 3D weszły do produkcji w 2006 roku. Miały one stać się produktem powszechnie dostępnym, do kupienia lub złożenia samodzielnego. Obecnie wydruk trójwymiarowy znajduje zastosowanie w niemal każdej dziedzinie. Medycyna wykorzystała możliwości do drukowania ściśle dopasowanych protez, a nawet tkanek. Prawdopodobnie niedługo powszechne będzie drukowanie całych narządów. Drukarek najczęściej używa się jednak w innych celach, na przykład do wykonywania gotowych produktów z tworzyw sztucznych albo stworzenia podstawek lub form do owych wytworów. Bardzo interesującym wydrukiem 3D jest też czekolada, która nie ma dużej temperatury topnienia, więc bez problemów można formować z niej rozmaite kształty. Mimo ograniczeń, które ludzie wciąż próbują przekroczyć, drukarka 3D to bardzo użyteczne narzędzie pomagające w wielu dziedzinach życia. Zwróciła naszą uwagę nie tylko wszechstronnym wykorzystaniem, ale i ciągłą możliwością ulepszeń, jakie być może kiedyś zagwarantujemy.