14 września Kościół obchodzi święto Podwyższenia Krzyża św.
Święto Podwyższenia Chrystusowego Krzyża pobudza nas do refleksji nad tajemnicą, jaką kryje w sobie Krzyż Zbawiciela. Znak krzyża czynimy w bardzo wielu okolicznościach naszego życia duchowego. Tym znakiem rozpoczynamy i kończymy modlitwy. Czynimy go także na początku i na końcu Mszy św. Nie zapominajmy o nim rozpoczynając podróż. Zawsze starajmy się wykonywać święty znak krzyża starannie i z szacunkiem, ponieważ jest to znak naszego zbawienia. Przypomina nam, że zostaliśmy odkupieni przez śmierć Jezusa, która dokonała się na Krzyżu. Na drzewie krzyża dopełniło się największe dzieło miłości, zbawienie każdego, bez wyjątku człowieka. Widok Krzyża jest nam bliski. Zostaliśmy wychowani w szacunku wobec krzyża. Widzimy go najpierw w naszych domach, kościołach i w wielu, wielu innych miejscach. Nosimy go również na piersiach.
Skierujmy teraz nasze myśli ku dawnym czasom. Przeszło dwa tysiące lat temu Krzyż kojarzył się ludziom z ogromnym cierpieniem, był symbolem największej hańby i poniżenia człowieka. Chrystus Pan, choć nie popełnił żadnego grzechu, dobrowolnie zgodził się umrzeć na krzyżu, aby w ten sposób w imieniu wszystkich ludzi przeprosić Boga Ojca za grzechy całego świata. Bóg przyjął zadośćuczynienie swojego Syna i przebaczył nam. Jezus przez swoje zmartwychwstanie pokazał, że jest prawdziwym Bogiem i jest silniejszy niż grzech, silniejszy niż śmierć i cierpienie. Dlatego znak krzyża otaczamy tak wielkim szacunkiem i miłością. Przed krzyżem klękamy, krzyż całujemy, bo na nim dokonało się zbawienie całej ludzkości.
W święto Podwyższenia Krzyża Świętego, chcemy uczcić Krzyż i podziękować Panu Bogu za wielką miłość Pana Jezusa do nas i za Jego śmierć i zmartwychwstanie. Sławimy dzisiaj Krzyż słowami hymnu:
O Krzyżu bądź pozdrowiony,
Jedyna nasza nadziejo!
Zachowaj wiernych od złego
I zniwecz zbrodnie ludzkości.
