Zanim każda z nas rozpoczęła ferie, postanowiłyśmy spotkać się w babskim klasowym gronie. Z 29 -go na 30 -go stycznia urządziłyśmy sobie BABSKI WIECZÓR (ku wielkiej rozpaczy męskiej części klasy).

Przed 20.00 czekałam już na dziewczyny w szkole. Zjawiły się... one, ich mega wielkie torby i moje pytanie, czy na pewno powiedziałam im, że w szkole nocujemy tylko dziś – nie przez całe ferie :). Okazało się jednak, że to tylko najpotrzebniejsze drobiazgi i (chyba po doświadczeniach poprzedniego biwaku) wszystko to, co chociaż w najmniejszym stopniu uczyni drewnianą podłogę bardziej „miękką” do spania: poduszki, koce, śpiwory w dużych ilościach.

Zakwaterowałyśmy się w naszej sali nr 3. Potem przyszedł czas na kolację. Ugotowałyśmy spaghetti i aż dziwne, że się udało, biorąc pod uwagę, że liczba kucharek znacznie przekroczyła i tak już niebezpieczną cyfrę 6. Powstawaniu kolacji towarzyszył twórczy bałagan i koszmarny hałas, które skutecznie wystraszyły Księdza Dyrektora i Księdza Marka – nie odważyli się zjeść naszej kolacji:). Jedynie Ksiądz Jarek zaryzykował.

Po kluchach był czas na deser: (dietetyczne :)) gofry z bitą śmietaną, czekoladą i dżemem. Mniam.
I po kolacji jej najgorsza część: zmywanie i sprzątanie. Właściwie niewykonalne bez zmywarki. Oj niektóre panie nie wiedziały, jak zabrać się do zmycia brudnego talerzyka :).
Później babskiego wieczoru ciąg dalszy, czyli wyciskacz łez, tzn. komedia romantyczna. Kino wysokich lotów to wprawdzie nie było, ale śmiechu dużo i w takim towarzystwie naprawdę masa świetnej zabawy. O to chodziło.

To oczywiście nie był koniec naszego wieczoru, jednak obowiązuje mnie babska tajemnica i więcej szczegółów zdradzić nie mogę. Powiem tylko, że było wesoło i karaoke nawet było (więc jeśli nawet kiedyś straszyło w starym budynku szkoły, jak mówią niektórzy, to po tych śpiewach z pewnością już nie będzie :)).

pozdrawiam zimowo