Krzyż ten, to wyjątkowa relikwia związana z ostatnimi dniami życia Jana Pawła II. Został wykonany na prośbę kobiety chorej na nieuleczalną chorobę nowotworową. Następnie stał się własnością księdza prałata Mieczysława Mokrzyckiego – wówczas bliskiego współpracownika Papieża, dziś arcybiskupa Lwowa.
W ostatni Wielki Piątek swego życia Jan Paweł II nie mógł już uczestniczyć w Drodze Krzyżowej w rzymskim Koloseum, tak jak zwykł to czynić w poprzednich latach swego pontyfikatu. Wówczas umieszczono w jego pokoju telewizor, aby umożliwić schorowanemu Papieżowi łączność duchowa i wizualną z ludźmi biorącymi udział w tym szczególnym nabożeństwie. Tuż po rozpoczęciu transmisji Jan Paweł II poprosił, by dano mu do ręki krzyż. Kompletnie zaskoczony ksiądz prałat Mokrzycki, który był w pobliżu, wybiegł do swego pokoju i przyniósł krzyż, który wisiał tam na ścianie. Otrzymał go wcześniej od śmiertelnie chorej kobiety. To właśnie z tym krzyżem widzieliśmy Papieża podczas telewizyjnej transmisji z pamiętnej Drogi Krzyżowej. Tuląc do serca ukrzyżowanego Chrystusa, zapewne łączył swe własne cierpienia z Męką Pańską.
Nic dziwnego, że ten właśnie krzyż jest traktowany jako szczególna relikwia a ksiądz arcybiskup Mokrzycki umożliwia proszącym o to parafiom przyjęcie i adorację tego krzyża.
My również mieliśmy taką okazję, gdy każdy z nas indywidualnie podszedł do Krzyża Papieskiego, aby oddać cześć ukrzyżowanemu Chrystusowi i prosić o rychłe wyniesienie na ołtarze Sługi Bożego Jana Pawła II.