Nauczyciele z powiatu mińskiego mają możliwość takiego wyciszenia się i spędzenia chwili na refleksji podczas Wielkopostnego Dnia Skupienia organizowanego już po dziesiąty przez Szkoły Salezjańskie w Mińsku Mazowieckim. W tym roku odbył się on 18 marca 2017 r. w sobotnie popołudnie. Do wygłoszenia konferencji zaproszony został ks. dr Bartosz Adamczewski, biblista, wykładowca UKSW i Seminarium Diecezji Warszawsko – Praskiej. Gościliśmy w murach naszej szkoły również ks. Piotra Pierzchałę, dyrektora Wydziału Nauki Katolickiej Kurii Warszawsko –Praskiej oraz księdza Artura Staniszewskiego, który przed dziesięcioma laty – jako ówczesny dyrektor Wydziału – z życzliwością i zaangażowaniem odpowiedział na inicjatywę wielkopostnych i adwentowych spotkań nauczycieli. Po przywitaniu uczestników spotkania przez ks. wicedyrektora ks. Marka Widzyka prowadzący konferencję ks. Adamczewski zwrócił się do licznego grona pedagogów .
Rekolekcjonista zaproponował zebranym refleksję nad kilkoma, znanymi na ogół, fragmentami Księgi Rodzaju , która, jak się wyraził, mówi prosto o trudnych sprawach. Konferencję rozpoczęła egzegeza pierwszych słów Starego Testamentu. Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem ( Rdz.1,1-2). Opowiadanie o stworzeniu świata zaczyna się się od opisu bezładu, pustkowia a kończy refrenem „I widział Bóg, że było dobre” . Hebrajskie słowo tow oznacza zarówno dobre, jak i piękne . (Na marginesie warto dodać ,że od tego słowa pochodzi również nazwisko znanego polskiego poety żydowskiego pochodzenia Juliana Tuwima). Bóg zaczyna od tego opisu, żeby nas przekonać ,że świat jest piękny, że nasze życie jest piękne. Rekolekcjonista zachęcał do zadania sobie pytania: Co jest pięknego w moim życiu? Jeśli to odkryjemy, warto dzielić się dobrem i pięknem z innymi.
Drugi fragment z Ks. Rodzaju analizowany przez ks. Adamczewskiego odnosił się do grzechu pierwszych ludzi. Punktem wyjścia stało się pytanie zadane Ewie przez węża: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców z drzew tego ogrodu ? ( Rdz.3,1). Z tego pytania wyłania się – jakże częsty także dziś – obraz Boga, który wszystkiego zakazuje. Jest to oczywiście obraz fałszywy. Istota pokusy dotyczy więc relacji człowieka do opisanego przez węża Boga, od którego lepiej trzymać się z daleko. Nierzadko takiej pokusie ulegamy .
Kolejna część konferencji odnosiła się do bohaterów Ks. Rodzaju – Kaina i Abla oraz Noego. Szczególnie inspirująca była dla mnie charakterystyka dwóch pierwszych postaci, tym bardziej, że konflikt miedzy nimi jest częstym motywem występującym w różnych tekstach kultury.
Punktem wyjścia do analizy było pochodzenie imion: Kain to znaczy kowal, czyli ktoś silny fizycznie, można powiedzieć taki superman. Abel to z kolei imię męskie wywodzące się z hebrajskiego abhal — "mgła, dym, tchnienie", czyli chucherko – portrety braci są więc maksymalnie skontrastowane.
Ks. Bartosz przypomniał pytanie , które Bóg zadał Kainowi : Gdzie jest Twój brat Abel?.( Rdz.4,9)
Na pewno pamiętamy pełną pretensji odpowiedź Kaina ( już po zabójstwie Abla): Czyż jestem stróżem brata mego ?( Rdz,4,9) Na to pytanie Kaina jest tylko jedna odpowiedź : TAK JESTEŚ!, bo możesz i powinieneś go chronić. Opieka nad kimś słabszym uczy człowieczeństwa. Warto o tym pamiętać szczególnie dziś, kiedy świat współczesny podkreśla rywalizację, konkurencję, walkę o granty, miejsce pracy… itp. Bóg poprzez historię Kaina i Abla apeluje do nas – miej wrażliwe serce !.
Po konferencji uczestnicy spotkania udali się do szkolnej kaplicy, gdzie uczestniczyli w nabożeństwie Drogi Krzyżowej i mogli skorzystać z sakramentu spowiedzi. O godz. 17.00 rozpoczęła się msza święta , której przewodniczył ks. Artur Staniszewski .
Ostatnim punktem Wielkopostnego Dnia Skupienia była agapa, słodki poczęstunek sprzyjający lepszemu poznaniu się oraz wymianie wrażeń, myśli i rozważań. Wszyscy mogli skosztować pysznych jubileuszowych babeczek przygotowanych przez cukiernię Państwa Gmitrzuków z Mrozów.
Sobotni Dzień Skupienia, na którym zebrała się liczna grupa nauczycieli pracujących w szkołach powiatu mińskiego (około 50 osób), udowodnił po raz kolejny , że jest to bardzo cenna i potrzebna inicjatywa, sprzyjająca budowaniu więzi pomiędzy pracownikami oświaty z różnych placówek i wspólnemu przeżywaniu oczekiwania na Zmartwychwstanie Chrystusa.